نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه پیام نور
چکیده
تازه های تحقیق
گسترش تشیّع در ایران عصر صفوی، روندی تدریجی داشت و شهرهای گوناگون، بر حسب پیشینة تاریخی و مذهبی خود، روحیات ساکنان آن و موقعیت آن در این دوره، واکنشهای متفاوتی در این زمینه از خود نشان دادند. از اینرو، در حالی که بعضی از مناطق به سرعت مذهب جدید را پذیرفتند، در بعضی از مناطق با وجود تلاشهای دولت صفوی، تسنّن بیشتر دوام آورد.
مردم تبریز بجز عدهای معدود تشیّع را به آسانی پذیرفتند. اصولاً این شهر برای صفویه اهمیت فراوانی داشت؛ زیرا نه تنها نخستین پایتخت آن دولت بود، بلکه به قلمرو عثمانی هم نزدیک بود. از اینرو، اقداماتی جدّی برای گسترش تشیّع در آن شهر انجام شد.
در قزوین، تسنّن مقاومت بیشتری از خود نشان داد و هرچند ساکنان این شهر در نهایت تشیّع را پذیرفتند، ولی همواره به تسنّن متهم بودند؛ چون در ابراز تشیّع خود، شور و حرارتی را که انتظار میرفت از خود نشان نمیدادند. در این زمان، وضعیت اصفهان کاملاً فرق میکرد، این شهر، که روزگاری یکی از پایگاههای مستحکم تسنّن بود، به زودی به شهری شیعی تبدیل شد.
کلیدواژهها